Goud: wonderlijk metaal

Hausse in goudprijs

De goudprijs varieert de laatste tijd enorm, dat ligt deels aan een onrustige wereld, vrees voor meer oorlogen en rampen, maar ook aan de toegenomen welvaart in Azië, waar men goud ziet als een veilige belegging en in bepaalde culturen sieraden de enige eigendommen zijn van de vrouw. De speculatie in goud is de laatste tijd ongekend, de vrees voor een afglijdende dollaar maar ook de vraag vanuit China en Azië in het algemeen zorgen voor nieuwe records, maar ook voor grote schommelingen, hetgeen weer speculanten aantrekt.

Waarom is dat goud toch zo belangrijk? Komt dat vanwege de monetaire waarde, het is makkelijk inwisselbaar en vanouds de meest veilige vorm van bezit, of is er iets anders. Goud is economisch van groot belang,: voor de hele wereld als basis voor sieraden, voor het Westen als technische grondstof en beleggingsvehikel, voor de hele wereld als basis voor sieraden, maar met name ook voor de ontwikkelingslanden, omdat het juist daar gevonden wordt en een belangrijk exportproduct is voor deze armste landen vanin de wereld. Het wordt daar vaak niet erg milieuvriendelijk gewonnen, - de extractie uit erts gaat met kwik en arsenicum, - maar het brengt geld in het laatje, waarmee die landen ook verder tot ontwikkeling komen.

Goud is voor velen een wonderlijk, zelfs bijna heilig materiaal. Het is een symbool voor “waarde”, het glimt en glanst en wordt vaak vergeleken met de zon, in z’n fysieke of spirituele vorm. Het heeft een esoterische waarde, die uitgaat boven de praktische aspecten als glans en chemische stabiliteit. Veel mensen hechten aan gouden sieraden en helderzienden en heldervoelenden vinden vaak veel informatie in gouden voorwerpen, van de drager of van eerdere bezitters van het goud. Besef wel, dat de wereldgoudvoorraad maar heel langzaam groeit en dat goud veel omgesmolten werd en wordt,; in je trouwring kan goud zitten uit de schatten van Salomon, maar ook goud waarmee mensen in vernietigingskampen probeerden hun leven te redden.

Goud heeft voor mij een bijzondere waarde, niet alleen als element met een aanzienlijk gewicht en de laatste tijd toenemende waarde in geld, maar ook door een aantal ervaringen. In het begin van de Jaren Negentig bezocht ik als één van de eersten de ondergrondse tempel van Damanhur in Noord-Italië en werd daar rondgeleid door Oberto Airaudi, de stichter van die wat sekte-achtige beweging. Hun grote geheim is tijdreizen, en of ze dat nu fysiek of imaginair doen, het is wel de basis voor een bloeiende gemeenschap met indrukwekkende kunstnijverheid. In hun onderaardse complex werd mij ook de ruimte getoond waar hun tijdreisapparaat stond:, een heel geval met koperen spoelen waar men heel geheimzinnig over deed. Maar er was nog iets bijzonders,: die hele ruimte -zo’n veertig meter onder grond- was afgedekt met bladgoud. Toen ik daar even alleen was, merkte ik dat ik heel rustig werd, het leek wel alsof het gefluister, de gedachten in m’n hoofd, de ruis die er altijd is, verdween. Ik was alleen met mezelf, geen storende gedachten en impulsen, een ervaring die je ook kunt krijgen met bepaalde psychedelica. Achteraf besefte ik dat dit heel goed het gevolg kon zijn van die gouden afscherming. Zou het mogelijk kunnen zijn, dat goud je afschermt van de ‘gedachtengolven”’ van anderen?

Ik ging wat experimenteren, plakte gouden muntjes op m’n hoofd, op de rand van m’n bed maar werd vooral attent op gegevens die deze theorie konden onderbouwen. En die zijn er, als je even oplet, in ruime mate. Waarom dragen koningen een kroon, waarom is er vaak goud gewoeven in religieuze gewaden (nog steeds wordt dat gedaan voor de paus, er zijn nonnen in Duitsland die dat als specialiteit hebben met hennep als basis), waarom dragen we gouden ringen, waarom eigenlijk gouden sieraden in het algemeen? De gedachte, dat goud iets te maken heeft met straling, de meetbare radio- en radioactieve straling én de onmeetbare gedachtenstraling die we zo vaak ervaren en soms beschrijven als synchroniciteit, is helemaal niet zo ongehoord. Technisch gezien is goud net zo effectief als lood, maar voor gedachtengolven werkt het blijkbaar ook. Haar schermt al een beetje af, daarom dragen Engelse rechters pruiken en houden hooligans en militairen van een kale kop, maar goud schermt helemaal af. In allerlei tradities is een gouden kroon bij bepaalde gebeurtenissen, zoals bij een Hindoe huwelijk, voorgeschreven en dat klinkt erg logisch, dat zijn momenten waarop je zelf moet beslissen en de invloed van anderen wilt uitbannen. Ik kwam dat gebruik van goud eigenlijk overal tegen, en daarbij bleek ook dat de vorm van het goud ook een rol speelt:, een keizerskroon is anders dan een koningskroon en dus met reden. Goud schermt blijkbaar niet alleen af, maar vervormt en beïnvloedt die (nog) onmeetbare golven blijkbaar, afhankelijk van de vorm. Niet alleen gedachtengolven van anderen, maar ook “straling” uit het heelal, van bepaalde objecten en goud kan dat afremmen of versterken. Een monstrans of relikwiehouder is een voorbeeld van een ontwerp dat blijkbaar de kracht van de hostie of de relikwie versterkt. Of dat de makers zich daarvan bewust waren weet ik niet, misschien gaat het om overgeleverde praktijken. Overal ter wereld zie je hetzelfde gebruik van goud, in bepaalde vormen en meestal in een religieuze of tenminste magische context. Ik kreeg toen het idee, dat de traditionele tovenaarshoed, zo’n zwarte punthoed, misschien ook een soort kroon was, maar met een ander doel, namelijk de invloed van bepaalde planeten of sterren beter te voelen. Dan zou een binnenvoering van goud of met goud bekleedt zijnde als een soort telescoop werken en omdat in vroeger dagen alleen de echte tovenaars, magii en geleerden wisten hoe het firmament in elkaar zat en ook overdag konden bepalen waar bijvoorbeeld Venus stond, was dat een exclusieve (tover)-truc. Een speculatieve gedachte, maar ik heb inderdaad tijdens een zogenaamde grote “alignment” van planeten kunnen voelen, hoe planeteninvloed inderdaad emotioneel gekleurd is. Dat kan illusie zijn, maar een paar jaar geleden kwam er een archeologische bevestiging van m’n theorie. Er waren in Turkije en op de Balkan al eerder gouden kokers gevonden waarvan men de functie niet kon thuisbrengen, maar toen vond men er eeeen koker met een duidelijke band waardoor duidelijk werd dat het om een hoofddeksel ging.

Kristallijn goud

Een andere belangrijke ervaring met goud kreeg ik toen ik na veel zoeken uiteindelijk een echte “nugget” te pakken kreeg. Ruw goud, nooit gesmolten en dus goeddeels kristallijn. Toen bleek, dat vergeleken met andere kristallen of metalen, zo’n goudkristal, want dat is het dus eigenlijk, enorm bevattelijk was voor informatie-overdracht, instralen of hoe je het maar wilt noemen. Allerlei materialen zijn daar bevattelijk voor, de Japanner Emoto bewees dat voor water. Kristallen zijn wel in het bijzonder instraalbaar en goudkristal dus in zeer hoge mate, wel zo’n 50 keer beter dan water en 10 keer beter dan bekende kristallen als kwarts. Nuggets zijn dus heel bijzonder, maar hun esoterische eigenschappen zijn nauwelijks bekend, ze worden wel verzameld als curiositeit en soms gebruikt in sieraden.

Goud rot niet, is chemisch tamelijk stabiel en behoorlijk zwaar, maar ook vrij zacht. Naast de zogenaamd rationele verklaringen voor de waarde van goud, verwijzingen naar de praktische toepassingen in de techniek, als katalysator en als contactmetaal, en in de medische wereld, zijn er de half-rationele argumenten uit de economische hoek. We hebben de gouden standaard al lang verlaten, maar toch bewaren art de VS angstvallig haar voorraad goud,; de helft van de wereldvoorraad ligt in Fort Knox. Ook andere centrale banken houden goudvoorraden aan en gezien de waardestijging daarvan is dat geen slechte investering, Nederland had een vrij stevige voorraad, maar verkocht daar al grote delen van. V, veel te vroeg zoals nu blijkt.

Goud is door de eeuwen heen gebruikt als ruilstandaard, voor munten en voor sieraden waar het dan en daar is het ook uitnemend voor geschikt is, b, behalve dan dat 24 karaat gouden munten veel te zacht zijn voor echt gebruik. De waarde in het economisch verkeer is de inwisselbaarheid, de stabiliteit, het kan niet (of alleen via moeilijke processen in atoomreactors) worden nagemaakt, en het is schaars, en het wordt in beperkte hoeveelheden gevonden. Mocht er morgen op de maan of in een uithoek van Afghanistan een makkelijk winbare goudvoorraad gevonden worden, dan is overigens het sprookje snel uit.

Goud heeft echter ook een andere waarde,; niet alleen glimt het en blijft glimmen, maar er is iets mysterieus aan goud. Het heeft altijd een bijzondere waarde gehad, voor alle volkeren en in alle tijden, die verder reikt dan de koude rationele argumenten. Komt dat omdat glimmend goud zo doet denken aan de zon? Het alchemische symbool voor goud is de zon. Is dat voldoende verklaring voor het mythische belang van goud, dat we tegenkomen in vrijwel alle sagen als het Gulden Vlies, in sprookjes, in volksverhalen? Het is een universeel symbool voor geluk, voor waarde, voor verering. In de alchemie, die oude leer der transformatie, is het streven naar goud, het omzetten van lood of kwik (chemisch overigens dicht in de buurt van goud) in goud met de “Steen der Wijzen” een kernbegrip. Moeten we dat alleen zien als een symbool van een innerlijk proces, of zat er toch enige zin in dat smelten, mengen en roeren uit de dagen van Paracelsus en Nicholas Flamel, van wie beweerd werd dat hij alchemisch goud kon maken?.

Esoterische theorieën

Er zijn in de loop der tijd allerlei theorieën ontwikkeld over de esoterische waarde van goud. Die zijn soms zeer vaag, soms bepaald ongeloofwaardig en zelden wetenschappelijk goed bewezen. Vanuit mijn eigen fascinatie met het edele metaal heb ik daar veel over gelezen en ook mee gewerkt en zal hieronder proberen die theorieën te beschrijven en aan te vullen met m’n eigen interpretatie en harde argumenten voor of tegen.

- Ggoud heeft speciale eigenschappen, die met name het contact met de andere dimensies, de ongeziene werkelijkheid betreffen.:

- Eer is een speciale vorm van goud, het zogenaamde monoatomische goud, dat er uitziet als wit poeder en fysiek heel bijzondere eigenschappen heeft.

- Ggoud heeft een 17-tal zogenaamde isotopen, waarvan er één stabiel is en de rest radioactief met relatief korte halfwaardetijden.

4D – contact met andere dimensies

De kwaliteit van goud als contactmiddel met de “andere”dimensie of dimensies blijkt uit het gebruik van goud in vrijwel alle religies, onafhankelijk van elkaar en door alle eeuwen heen. De manier waarop het gebruikt wordt, als grondstof of als bedekking van beelden, als drager voor heilige voorwerpen, in kronen, ringen, gewaden, als insignes en decoraties, geeft wel aan dat er een soort “universeel” gebruik is. Dat zou verklaard kunnen worden uit de gelijkenis van goud met de zon, de stralenkrans van de zon wordt dan weerspiegeld in de vorm van kronen, monstransen etc., maar een dergelijke “correspondentie” is zoals veel in het magisch denken, niet gespeend van “effectiviteitsgronden”, het werkt blijkbaar en blijft dus gebruikt worden.

De vorm van goud heeft dus een betekenis, en mogelijk hangt dat weer samen met de interne vorm van het goudkristal,. D dat is een zogenaamde F-kristalvorm, een regelmatige kubus met goudatomen op de hoekpunten en midden in de vlakken. Resonantie, dat is de overdracht van trillingen, is de basis van de magie én de moderne fysica, de zogenaamde superstringmodellen zijn niets anders dan resonanties. Alles beweegt, Herodotus zei het al, en de mythische Hermes Trismegestos maakte duidelijk dat wat buiten is, ook binnen is en dat is weer een andere manier om resonantie te beschrijven. Goud resoneert blijkbaar goed, het trilt mee.

Als we aannemen, zoals sommige theoretische fysici op goede gronden ook wel beweren, dat er buiten onze tijd-ruimte (1+3) dimensies nog andere dimensies zijn, dan zou ieder atoom (of eigenlijke iedere resonantie in die 1+3 dimensies, want dat zijn atomen) ook een component (poot) hebben in die andere dimensie(s), maar even samengevat als 4D. Die kunnen we echter niet meten, want die dimensie staat niet open voor meetinstrumenten uit onze dimensies., m Maar blijkbaar is er wel contact mogelijk, want dat is wat mystici toch in essentie ervaren, een contact met het andere. En net zoals we op een 2D afbeelding, zoals een schilderij of foto, toch iets kunnen ervaren van de 3D werkelijkheid die er aan ten grondslag ligt, zouden we ook die 4D (bredere) werkelijkheid of 5, 6, etc. werkelijkheden, kunnen ervaren.

Het lijkt er nu op, dat goud een uitzonderlijk krachtige of ervaarbare poot heeft in die 4D. Daarmee zou goud meer dan andere materialen, ons in staat stellen contact te maken of tenminste ervaringen toe te laten die te maken hebben met die andere dimensie(s). Ik beweer hier niet dat goud het ideale middel is om met demonen en goden (UFO’s, profeten, engelen) te praten, dat is onze menselijke projectie die we bij gebrek aan echt inzicht of een echt beeld maar over dat soort contacten heen leggen. Maar goud biedt dus wel degelijk een brug aan naar die dimensies.

Monoatomic gold; ORME

Sinds een jaar of twintig is met name door David Radius Hudson het fenomeen “monoatomic gold” in de belangstelling gekomen. Dat is een witte, poederachtige vorm van goud, vroeger niet als zodanig herkend. E, er lagen bij allerlei mijnen soms hele bergen van, men zag het als afval. Goud is overigens alleen gelig als het dik genoeg is; hele dunne laagjes goud of vormen met heel weinig atomen in een cluster kunnen zwart of groen zijn, het moslim-groen(!). Monoatomische elementen hebben een andere vorm en andere chemische en fysische eigenschappen dan de normale verschijningsvorm. Vooral edele metalen (rhodium, iridium, platina, ruthenium, palladium) hebben die verschijningsvormen, worden in combinatie in erts in die vorm wel gevonden en worden dan wel “white powder of gold” genoemd. Ze zijn dan geen metaal meer, ze missen de metaalbinding tussen de atomen. Dit fenomeen komt met name doordat in het atoom de banen van de deeltjes anders liggen, vandaar de naam Orbitally-Rearranged Monoatomic Elements (ORME). In dergelijke ORME’s ofwel monoatomische staat, zijn atomen relatief vrij van de invloeden van andere atomen, ze vormen geen kristalrooster, ze staan op zichzelf en dat is heel bijzonder en zou op zich strijdig zijn met de basiswetten van de natuur en misschien te maken hebben met die andere dimensie waar ik boven op doelde.

Monoatomisch goud heeft dan ook hele bijzondere fysieke eigenschappen,. Z zo zou het gewicht afhankelijk zijn van de temperatuur, is het supergeleidend (bij extreem lage temperaturen) en heeft hele vreemde gravitationele eigenschappen (het trotseert de zwaartekracht),: kortom echt toverspul. Volgens onderzoekers als Hudson, David Icke en Lawrence Gardner zou het een belangrijke rol hebben gespeeld in oude mysteriegodsdiensten, met name de Sumerische en de oude Egyptische religie. Daar zouden de pharao’s dit poederachtige spul, dat onder meer in mijnen in de Sinaï woestijn gevonden werd, gegeten hebben met wonderbaarlijke gevolgen voor hun contact met de godenwereld,; ze zouden er zeer oud mee kunnen worden (het zou ook het bijbelse manna zijn) maar eerlijk gezegd zijn dit geen erg betrouwbare verhalen. Er zit een kern van waarheid in het monoatomische goud verhaal, maar ook een heleboel onzin.

En terwijl goud in de reguliere geneeskunde, maar ook in de Oosterse en ayurvedische en in de homeopatische geneeskunde duidelijke toepassingen heeft en colloidaal goud net als colloidaal zilver soms heel nuttig kan zijn, is het innemen van monoatomisch goud een wel erg grote gok.

Dan Winter en anderen hebben de theorie van het monoatomische goud nog een uitbreiding gegeven en wijzen op de het verband tussen mathematische constanten als de gulden snede (golden mean) en de frequenties van goud, en de mathematische vormen die in resonantie daarmee kunnen ontstaan.

Goud-isotopen

Het heeft me altijd verbaasd dat het steeds maar weer smelten en veredelen van goud, zoals dat in de alchemie werd gedaan, kon worden afgedaan als een soort “practice”, een traditie die meer bedoeld was als dagelijkse oefening in innerlijke discipline en tot innerlijke verlichting moest leiden. Op die manier kon de wetenschap de alchemie, toch als voorganger van de chemie van onschatbare betekenis en met heel veel praktische vondsten, afdoen als een soort idealistische hobby, een soort cult zonder praktische betekenis, behalve de illusie dat wie uiteindelijk goud uit kwik of lood kon maken onnoemelijk rijk zou worden. Ik denk eerder, dat de alchemisten wel degelijk op zoek waren naar een substantie met bijzondere eigenschappen. Volgens de aanhangers van de monoatomische theorie zou dat witte poeder de geheimzinnige steen der wijzen zijn, maar ik denk eerder dat men op zoek was naar de stabiele isotoop, die in goud voorkomt in heel kleine (minder dan 0,03 promille) hoeveelheden. Alle krachten en eigenschappen, die we toedichten aan goud, zouden in dat isotoop in veel grotere mate naar voren komen, misschien zelfs alleen in dat isotoopen de andere isotopen. Met name de 4D eigenschappen van goud zouden in die isotoop kunnen schuilen, hetgeen verklaart waarom het isoleren van die isotoop via fysieke processen zoals in de alchemie, zo belangrijk was. Er is echter nauwelijks wetenschappelijk onderzoek gedaan naar goudisotopen, alleen bij nucleaire processen komen ze soms naar voren. Z, zo bleek in de loodmantel van een Russische atoomreactor goudvorming voor te komen. Theoretisch is er een zogenaamd transuraan (niet natuurlijk voorkomend) element Z122, dat extra neutronen kan afstaan met voldoende energie om van lood of kwik goud te maken.

Samenvattend zijn de esoterische eigenschappen van goud dus een samenspel van de genoemde drie theorieën, maar is niet duidelijk welke invloed nu het belangrijkste is. Het 4D verhaal, omdat het ruimte laat voor diverse interpretaties, is in z’n algemeenheid het geloofwaardigst. De aanhangers van het monoatomische goud hebben via het internet een hele groep volgelingen gekregen, je kunt monoatomisch goud kopen, het innemen en het zou wonderbaarlijke effecten hebben, maar er zijn ook weer anderen, die dat tegenspreken en het een extreem gevaarlijke stof noemen.

In de praktijk is voor mij de conclusie, dat goud nog allerminst goed begrepen is. Het heeft eigenschappen die ook wetenschappelijk gezien onderbelicht zijn en we gaan die “geheimen” vast nog wel eens ontdekken. Ook in esoterische zin is de archetypische, symbolische en alchemische functie en betekenis van goud wel onderwerp van allerlei geschriften, maar ontbreekt een integrerende visie op dit edele metaal.

Wel ben ik gaan hechten aan kristallijn goud, zoals dat in de natuur voorkomt, meer dan aan gesmolten en bewerkt goud. Gebruikt in en als sieraad heeft het net dat “natuurlijke” extra en als de drager gevoelig is voor “ingestraalde” informatie kun je er van alles mee doen. Van bescherming tegen de voor sommigen toch wel schadelijke electromagnetische straling van electrische apparatuur, GSM en WiFi tot een talismanfunctie, het materiaal laat zich eenvoudig “betoveren”. Een kleine nugget, ze zijn er van een paar euro afhankelijk van het gewicht (egosoft@mindlift.nl) b.v. in een healing stick, hanger of ander sieraad, verhoogt de effectiviteit daarvan enorm.

Luc Sala