Paddo - Magic Mushroom - Psilocybine
Psychedelische middelen, entheogens, hallucinogenen, hoe je ze ook noemt, ze zijn er en je komt er tegenwoordig gemakkelijk mee in aanraking. Gebruik je ze of niet; die vraag moet iedereen voor zichzelf beantwoorden. En met iedereen bedoelen we niet alleen de jeugd die het ook wel eens wil proberen. Ook ouderen krijgen hiermee de kans om het leven nog eens van een andere kant te bekijken en kunnen daar veel profijt van hebben. We hebben een aantal ouderen ontmoet, die hier een nieuwe levenslust en creatieve impulsen aan ontleenden. Veel grote denkers en schrijvers maakten pas later, vaak tegen het eind van hun leven, kennis met psychedelica en het lijkt haast wel alsof flink wat levenservaring je helpt om meer uit een trip te halen.
Toch kunnen we niet heen om de gevaren, het zijn tenslotte in het
spraakgebruik drugs en dus eng, gevaarlijk en slecht.
Een deel
daarvan komt door het systeem; we hebben LSD, XTC en andere
psychedelica `slecht' gemaakt, als je er iets mee doet ben je een
misdadiger, druggie of mislukkeling. Die criminalisering bedreigt
iedere gebruiker, je riskeert tenslotte gevangenisstraf of erger
als je Paddo's in bezit hebt en de politie even kwaad wil. Net als
bij de marihuana leidt dat ook tot een soort onderwereld, die de
handel gaat beheersen, iets waar niemand bij gebaat is.
Paddo's zijn niet ongevaarlijk, er zijn mensen psychisch gestoord van geraakt en we kennen de verhalen over mensen die er in verstrikt raakten en een eind aan hun leven maakten, maar dat zijn (gelukkig) hoge uitzonderingen. Het is natuurlijk triest, maar een zeker percentage uitglijers is niet ongebruikelijk en komt ook voor bij gewoon voedsel door voedselvergiftiging of bij andere drugs zoals (het veel schadelijker) alcohol. De ongelukken met Paddo's zijn zeldzaam, maar helemaal uitsluiten wilen we de risico's niet.
 |
Zoals bij de meeste drugs het geval is, is het succes van de trip
sterk afhankelijk van de stemming en de verwachtingen van de
gebruiker. Als je je al slecht voelt is er het risico dat je je
door gebruik van Paddo's alleen maar slechter, depressiever of
onrustiger gaat voelen; je ziet je eigen stemming door een
vergrootglas. Duidelijk moge zijn dat met name psychiatrische
patienten of mensen met een psychiatrisch verleden (psychose,
manisch-depressief en schizofrenie) niet op eigen houtje
paddestoelen mogen nemen.
Wat dat betreft is het jammer dat het onderzoek naar de effecten
van middelen als LSD, peyote, DMT of zelfs marihuana zo is afgekapt
na de zestiger jaren. Er zijn sterke aanwijzingen dat bijvoorbeeld
Ibogaine kan helpen om over bepaalde verslavingen heen te komen en
volgens veel psychotherapeuten zijn psychedelica erg bruikbaar voor
het opruimen van verdrongen psychologische problemen.
Maar in het algemeen kun je beter niet al te wild gaan experimenteren als je last hebt van je hart, je hoofd of je lichamelijk niet goed voelt. Misschien is het goed om een - misschien wat al te elitaire - tekst van LSD-goeroe Timothy Leary in gedachten te houden. Hij was een van de eersten die begin jaren 60 echt onderzoek deed (op Harvard) naar psilocybine en de effecten op geestelijk gestoorde mensen en gevangenen. En hoewel hij het hier over LSD heeft is het zeer wel mogelijk dat dit ook voor het gebruik van mushrooms opgaat:
 |
| Dr. Timothy Leary |
Timothy Francis Leary 1921-1996
Giftigheid
Zoals het een goed psychedelisch middel betaamt hebben psilocybine
en psilocine een zeer lage giftigheid. Uit labaratoriumtesten is
gebleken dat een mens met een gemiddeld gewicht van 65 kilo 13 gram
pure psilocybine moet innemen om eraan te overlijden. Vergiftiging
door psilocybine is daarom vrijwel uitgesloten, maar er zijn andere
problemen.
Het grootste gevaar bij het innemen van paddestoelen is echter de mogelijkheid dat je een foute soort in je maag krijgt. Vooral de zogenaamde Amanita phalloides (de groene knolamaniet) en de Amanita virosa (kleverige knolamaniet) zijn soorten die dodelijk zijn of op zijn minst permanente leveraandoeningen veroorzaken.
Los van bovenstaande vergissingen zijn de risico's, voor zover
bekend, minimaal. Bij grote doseringen kan er een korte mentale
verwarring optreden. Een overdosis is theoretisch mogelijk maar dan
moet je een enorme berg Paddo's wegwerken, iets wat in praktijk dus
nooit zal gebeuren.
De verleiding om bij wijze van spreken elke dag paddestoelen te
nemen is groot. Toch werkt dat niet. Je lichaam en ook je geest
bouwt een zekere tolerantie op waardoor het effect steeds minder
wordt. Als je bijvoorbeeld elke week een keer zou trippen nemen de
effecten en de intensiteit van je trip aanzienlijk af. Meer dan
eenmaal per maand is niet gezond, met name omdat naast de
psychoactieve bestanddelen er ook nog allerlei andere en vaak iets
giftige stoffen in paddestoelen zitten. Die moet je even de tijd
geven uit je lichaam te gaan.
 |
Zijn ze wel echt
Niet alle Paddo's zijn echte Paddo's en dat kan problemen geven.
Tegenwoordig zijn er tamelijk veel deskundige gebruikers die weten
of het om de juiste soort gaat, maar er worden soms ook
paddestoelen verkocht, die kunstmatig psychoactief gemaakt zijn
door er een heel klein beetje opgeloste LSD over te sprenkelen. Dan
maak je met zo'n portie wel een enorme trip, maar het is niet de
`echte' Paddo-trip. LSD is wat rauwer, een directer stap in de
wereld van het onbewuste en mist de bloemige en natuurlijke sfeer
van psilocybine. Het is niet onmogelijk dat ook wat zwakkere
Paddo's met deze techniek `op peil' worden gebracht.